سال 2013 بود که سازندگان سریال بریکینگ بد خبر از آماده سازی اسپین آف از این سریال دادند. نخست کسی آن را جدی نگرفت اما وقتی که در سال ۲۰۱۵ سریال بهتر با ساول تماس بگیری با یک فیلمنامه به شدت قوی بر روی نمایش خانگی رفت، مخاطبان فهمیدند که دوباره با یک سریال شاهکار سرو کار دارند. و این بار قرار است سفری هیجان انگیز به زندگی ساول گودمن وکیل زبرو زرنگ دنیای بریکینگ بد داشته باشیم. و در این سفر شاهد سیر تکامل او از جیمی مگیل به ساول گودمن باشیم. با نقد سریال Better Call Saul همراه سینما مدرن باشید.
این نقد حاوی اسپویل است!
جریان به سال 2002 باز میگردد یعنی شش سال قبل تر از ملاقات ساول گودمن با والتر وایت. سریال همان طور که انتظار می رفت از سکانس دادگاه شروع میشود! ساول گودمن درست به همان گونه ای که همیشه است در حال آماده کردن جملاتی طوفانی خود است تا دادگاه اش را برنده شود. اما برخلاف تصور، او ساول گودمنی نیست که همه ی طرفداران دنیای بریکینگ بد میشناسند. او وکیل بی تجربه و فقیر است که با مشکلات متعددی سرو کله میزند، او در واقع ساول گودمن نیست! او جیمز مورگان میگل است. وکیل دلسوز و درستکاری که همه جوره هوای برادرش چاک را دارد، میلیون ها دلار پول را به صاحبانش برمیگرداند و کمک حال اطرافیانش است، هر چند که گذشته ی تلخی دارد که برادرش اونا به خاطر آن گذشته سرزنش میکند! یعنی زمانی که او جیمی قالتاق بود.
فصل اول سریال Better Call Saul بدین گونه میگذرد. معرفی دنیای کوچک جیمی میگل، جیمی که هیچ صنمی با ساول گودمن که میشناسیم ندارد. و حتی همین اتفاق برای مایک (جاناتان بنکس) هم می افتاد. مسئول پارکینگ بازنشسته که سرش در کار خودش است!
اما رفته رفته و فصل به فصل جیمی مگیل پوست اندازی میکند و به سمت ساول گودمن بودن هُل داده میشود. دقت کنید!!!! این جیمی نبود که به سمت ساول گودمن بودن حرکت کرد، این اتفاق هایی مثل استخدام نکردن برادرش چاک بود که او را به این سمت هُل داد. هرچند که سازندگان این مجموعه (وینس گیلیگان و پیتر گولد) با فلش بک هایی که می زدند چاک را جوری نشان می دادند که انگار او همیشه بدین گونه نبوده و حتی برای جیمی برادر دلسوز هم بوده است، اما هر چه که دلیل اش باشد، چاک نمی بایست با جیمی چنین میکرد و او را به دادگاه میکشاند و حتی مجوزش را باطل میکرد! آن جیمی که هر روز به او سر میزد و خورد و خوراکش را برای او می آورد. اما چه خوب چه بد، چه چاک عمدا یا غیر عمد، قبل از مرگ اش جیمی را در مسیر ساول گودمن بودن و قالتاق بودن گذاشت.
اما مهم ترین و شاید یکی از بهترین اتفاق های این سریال اضافه کردن شخصیت کیم وکسلر (ریا سیهورن) به داستان بود. کیم وکسلری که به نحوه ی جبران شخصیت اسکایلر وایت در بریکینگ بد بود. شخصیتی که به راستی دلسوز و حامی جیمی در تمام مراحل سخت و دشوار بود (در طول سریال با خود فکر میکردم چه ها که نمیشد اگر کیم وکسلر به جای اسکایلر زن والتر وایت بود!) کیم وکسلر شخصیت محکم و قوی دارد! حتی جلوی انسان های خطرناکی چون لالو هم کم نمی آورد و جیمی را تنها نمیگذارد و پایه ی شارلاتان بازی های دوست داشتنی جیمی است.
اما اضافه شدن شخصیت گنگ و دوست داشتنی گاس فیرینگ (جیان کارلو اسپوزیتو) به داستان مربوط به جیمی نبود! ورود او به داستان برای کامل شدن دیگر شخصیت مهم داستان یعنی مایک بود. مایک که گذشته ی تلخی دارد و پسرش را که او نیز پلیس بوده است را از دست داده است و با آن میمک های صورت و حالت های پوکر فیس به خوبی میشود فقدان را در چهره اش دید. مایکی که در کل طول داستان به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم زندگی اش با جیمی پیوند خورده است ، و رابطه عجیب و در عین حال دوست داشتنی میان آن دو به وجود آمده است.
بر هر حال هرچه باشد این سریال اسپین آف بریکینگ بد است، و درست مثل آن تمام بازیگرانش و کاراکتر هایش در بالاترین حد خود قرار دارند، از ناچو گنگستری با قلب طلایی گرفته تا هاروارد هملین، چاک و یا لالو سالامانکا!
از فصل چهار به بعد جیمی میگل کاملا به یک وکیل شارلاتان دوست داشتنی تبدیل میشود و همان طور که از او انتظار می رفت خودش را درگیر جریان های خطرناکی میکند اما دگر نمیتواند آن شخصیت را رها کند، برای مثال در سکانسی که او مجوز وکالتش را از دست داده بود و کم مانده بود که در یک مغازه کپی فروشی کار کند زیر استخدام خودش زد و همان شب بازگشته و به آن جا دستبرد میزند! گویی ساول گودمن سایه ی شومی بر روی زندگی جیمی انداخته است! سایه شومی که به خاطر تفریح و بی هیچ دلیل قانع کننده ای می خواهد زندگی هاروارد هملین را سرنگون کند، سایه ای که در انگشتر طلایی که دوستش به او داده زنده است!
و اما می رسیم به گل سر سبد فصل ها یعنی فصل آخر سریال Better Call Saul! فصلی که در دو بازه زمانی متفاوت پخش شد. و بی شک نفس گیر ترین فصل سریال بود. گاس فیرینگ دخل لالو سالامانکا را در می آورد و جیمی در فلش بک فلش فوروارد هایی بین گذشته و آینده پاس کاری میشود و یکبار برای همیشه به ساول گودمن تبدیل میشود، در این فصل والتر وایت و جسی پینکمن به صورت کوتاه وارد سریال میشوند و دل هواداران را شاد میکنند. و سپس به دنیای بعد از بریکینگ بد می رسیم! تمام گنگستر ها مُرده اند، جسی متواری شده است و ساول گودمن از عرش به فرش رسیده و شیرینی درست میکند!
ولی در صحنه های متعددی که میبینیم او هنوز هم شارلاتان بازی هایش را بلد است و هر لحظه اراده کند می تواند ثروت از دست رفته اش را جبران کند! اما ساول گودمن هم دستگیر میشود!!! وکیل های پُر ادعا برایش 300 سال زندان میبرند! اما انگار یادشان رفته با چه کسی طرف اند؟! او ساول گودمن است، پدر تمام دغل بازان دنیا! ساول گودمن در اتفاقی باور نکردنی حکم اش را به 7 سال کم میکند!
اما همه چیز در دادگاه به یکباره عوض میشود! ساول گودمن تحت تاثیر عشق واقعی زندگی اش یعنی کیم وکسلر، عوض میشود و به همه چیز اعتراف میکند و به نحوه ی دادگاه را به سخره میگیرد، از برادرش چاک می گوید و خودش را در قبال مرگ او گناهکار میداند! او دوباره به جیمی میگل تبدیل میشود و گویی بعد از سالها مبارزه بین شخصیت جیمی و ساول این جیمی است که برنده میشود!
هرچند که این مقاله به پایان رسید اما هرچه از بتر کال ساول بنویسیم کم است و حق مطلب را ادا نمیکند! به قول دوست عزیزم آقای جواهری، باید یک کتاب ده جلدی از این سریال نوشت! اما با تمام کم و کاستی ها میتوان گفت کهسریال Better Call Saul یک شاهکار به تمام معناست و دیدنش از واجبات!
سریال “بهتره با ساول تماس بگیری” در مسیری درست به پایانی رضایت بخش رسید
برایان لووری – سی ان ان
ترجمه پندار شهنواز
پس از شش فصل که به سقوط قابل پیش بینی “ساول گودمن” نزدیک شدیم ، نهایتا سریال “بهتره با ساول تماس بگیری” قسمت آخر فصل پایانی خود را ارائه کرد. این درحالیست که انتظارات بسیار بالایی از آن وجود داشت ، بیشتر به خاطر سریال قبلی سازندگان این مجموعه ، ” بریکینگ بد” که جوایز امی را ربوده بود . این سریال تازه با ارجاعات بسیار به بریکینگ بد و ارائه روایت خود ، این سوال جدی را مطرح می کرد که چه چیزی باعث تغییر کاراکتر اصلی داستان شد و آیا راهی برای رستگاری او هست؟
با آنکه ریتم این سریال هیچ وقت تند نبود اما قسمت آخر و طولانی آن با استراتژی حرکت آهسته و پیوسته طراحی شده بود. برای نمونه در فصل آخر این مجموعه یک قسمت کامل به اتفاقات طنزی داخل یک فروشگاه اختصاص داشت.
با این حال نهایتا داستان به یک پایان منطقی و قابل درک رسید. پایانی که در آن جیمی مک گیل که در چرخشی آشکار نام خود را به ساول گودمن تغییر داده بود ( با بازی باب ادنکیرک ) کوشید تا در اقدامی شریف و فداکارانه ، بخشی از روح از دست رفته خود را بازیابد و حتی برای دوره ای کوتاه و گذرا دوباره به همسر سابقش کیم ولکسلر ( با بازی ریا سیهورن ) نزدیک شود. سرنوشت کیم همیشه مهمترین خط راز آلود داستان است که کلید فراز و فرودهای جیمی است.
ساول گودمن که سرانجام توسط یک پیرزن و دستبند پیغام رسان او که مرتبط با مرکز خدمات پزشکی بود ، داخل سطل زباله به دام افتاد ، بهترین نقش را برای کارول بورنت( مجری یک برنامه مردم پسند تلویزیونی در آمریکا که نقش پیرزن داستان را ایفا می کرد ) ایجاد کرد. او کاری را انجام داد که بهتر از هرکسی توانایی انجام آن را داشت یعنی به بازی گرفتن سیستم.
همانطور که والتر وایت ( با بازی برایان کرانستون ) در فلاش بکی متوجه شد ، جیمی توانایی مقابله با وسوسه برای بازگشت به کارهای خلاف را نداشت و همین هم سرانجام باعث دستگیری اش شد.
وایت به طعنه گفت : “پس تو همیشه اینطوری بودی.”
ساول گودمن پس از دستگیری دلایل خودش را پیش می کشید و می کوشید تا با دریافت حکمی بسیار سبک از سیستم قضایی جلو بزند . در حالیکه مری شریدر ( با بازی بتسی برندت ) که در سریال بریکینگ بد شوهر پلیسش هنک شریدر ( با بازی دین نوریس ) توسط تبهکاران همدست گودمن به قتل رسیده بود اینک خواستار اجرای عدالت بود.
در بخش پایانی سریال وقتی ساول گودمن از مایک ( با بازی جاناتان بنکس ) که از همدستان تبهکاران است می پرسد اگر ماشین زمان وجود داشت ، دوست داشتی چه کاری می کردی؟ مایک پاسخ درستی نمی دهد اما ساول توضیح می دهد که اگر این امکان برایش فراهم بود به گذشته سفر می کرد و با سرمایه گذاری زیرکانه میلیاردر می شد.
مایک با تمسخر به او می گوید : “فقط همین؟ پول!”
با این حال ساول در پایان ماجرا چیز مهمتری به دست آورد ، چیزی فرای رفع اتهام از کیم ( همسر سابقش) و یا حتی دیدار دوباره با او . آن یک سیگار گران بها بود هرچند برای بدست آوردنش سال ها به دوران محکومیت او اضافه شد. اینکه بار دیگر با همسر سابقش دمی یک نخ سیگار دود کنند برای او ارزش همه چیز را داشت چون احساس می کرد با اینکار حداقل بخشی از روحش را پس گرفته است.
با آنکه شخصیت ساول با کارگردانی و نویسندگی پیتر گولد و وینس گیلیگان مشخصا نمی توانست همان آتش بازی متمایز کننده بخش پایانی بریکینگ بد را تکرار کند ، اما در نهایت حسی رضایت بخش را منتقل کرد.
قابل توجه آنکه سریال مورد بحث تا کنون در هیچ یک از بخش ها برنده جایزه امی نشده است. علاوه بر دیگر نامزدهای احتمالی امی ، این دسته از سریال ها که بخش پایانی آنها در زمانی خارج از مهلت ارائه به مسابقه منتشر شده اند باید یکسال صبر کنند تا دوباره به بخش رقابتی وارد شوند. احتمالا “بهتره با ساول تماس بگیری” و باب ادنکیرک که اخیرا از حمله قلبی خطرناکی جان سال بدر برده ، بخت بالایی در رقاب های آینده امی خواهند داشت. با فرض اینکه هیئت داوران تا آن موقع هنوز درخشش این سریال در ذهنشان مانده باشد.
به هر روی وقتی هویت واقعی ساول گودمن در اوایل فصل پایانی سریال لو رفت ( شهروندی در نبراسکا ، جایی که ساول برای فرار از چنگ عدالت از نیومکزیکو به آنجا گریخته بود ، او را شناخت ) ساول باز هم اولویت اصلی خود را چاپیدن پول و فرار از دست قانون گذاشت. اما در نهایت ابتدا کیم با پذیرش مسئولیت و تن سپردن به قانون و سپس ساول از روی اجبار ، محکوم به پذیرش سرنوشت و پرداخت تاوان آنچه کرده بودند ، شدند. چه همدستی سرخوشانه آن ها در شرارت نهایتا حتی از روی سهو به مرگ هاوارد ( با بازی پاتریک فابیان ) که همکار سابق آن ها و وکیل بلند پایه ای بود ، منجر شد.
جالب آنکه تجربه نان پختن ساول گودمن در فصل پایانی در یک رستوران ، بعدا در آشپزخانه زندان به کارش آمد. چرا که مانند “بریکینگ بد” اینبار هم سازندگان “بهتره با سال تماس بگیری” راه هایی برای در هم آمیختن گذشته ، حال و آینده پیدا می کردند حتی اگر چیزی به کوچکی مهارت جیمی در ورز دادن خمیرها باشد.
