“در اعماق تاریکی ایستاده بودم. با حیرت، ترس، تردید و غرق در خیال. خیالی که قبل از من، هیچ موجود زنده‌ی دیگری جرئت تصورش را نداشت.”
ادگار الن پو
به تاریخ 19 ژانویه 1809 در بوستون ماساچوست، ادگار الن پو، نویسنده، منتقد، و شاعر آمریکایی، زاده شد. او در خانواده‌ای هنرمند به دنیا آمد. مادرش الیزابت هاپکین پو و پدرش دیوید پو جونیور هر دو بازیگر بودند. احتمال دارد این دو بازیگر، نام فرزندشان را از نمایش شاه لیرِ شکسپیر، که در سال تولد ادگار مشغول اجرای آن بودند، برداشته باشند. پدرِ ادگار یک سال پس از تولد او، همسر و فرزندانش را ترک کرد و مادر ادگار هم درست یک سال بعد، در اثر بیماری سل مرد. بعد از مرگ مادرش، ادگار به خانواده‌ی جان الن – تاجری اسکاتلندی- در ریچموندِ ویرجینیا سپرده شد. جان الن هیچگاه رسما او را به سرپرستی قبول نکرد، با این حال او را ادگار الن پو نام گذاری نمود. او در خانواده‌ی الن به خوبی تحصیل یافت و در 26 سالگی با دختر خاله‌ی 13 ساله‌اش ویرجینیا ازدواج کرد. ادگار و ویرجینیا شیفته‌ی یکدیگر بودند و به مدت 11 سال در کنار هم زندگی کردند. تا اینکه مرگ، برای یک بار دیگر، خوشبختی ادگار را از او گرفت. زندگی پو سرشار از فراز و نشیب بوده و به نظر من کمی از زندگی کاراکترهای داستانی خود او ندارد.
او خود انگار یکی از کاراکترهای ساخته و پرداخته‌ی خودش است که حتی به مرگی شبیه به آن‌ها – رمز آلود و مبهم-، مرد. جوزف دابلیو واکر می‌گوید: «زمانی که اورا در یکی از خیابان‌های بالتیمور یافتم، بسیار آشفته حال و نیازمند کمک فوری بود». واکر فورا او را به دانشگاه علوم پزشکی واشنگتون برد اما او ضعیف‌تر از آن بود که زنده بماند و سرانجام ادگار الن پو به تاریخ 7 اکتبر 1849 در ساعت 5 صبح در دانشگاه علوم پزشکی واشنگتن، مرد. واکر می‌گوید او قبل از مرگش کلمه‌ی رِینالد (Reynolds) را پشت سر هم به زبان می‌آورد اما فرصت کافی برای توضیح وضعیتش نداشت و در حلقه‌ای از ابهام مرد. او همچنین اشاره می‌کند که حتی لباسهای تن ادگار الن پو در آن روز، لباسهای خودش نبودند. امروز حتی سند مرگِ او هم در دسترس نبوده و معلوم نیست چه کسی آن را گم و گور کرده‌است. برای خواندن جزییات زندگی الن پو و آشنایی بهتر با حیات این نویسنده‌ی سرشناس به کتاب Poe: A Biography مراجعه کنید.
تم و ژانرهای غالب آثار پو
پو با داستان‌های ژانر گاتیکش مشهور شد. آثار گاتیک او اکثرا دارای تم مرگ و نشانه‌های آن در زندگی هستند. بیشتر آثار او در ژانر دارک رمانتیسیزم، که جریانی درمقابل ترنسندنتالیسم (تعالی گرایی) بود، دسته بندی می‌شوند. همچنین پو مبدع ژانر کاراگاهی بوده و جزو بهترین نویسندگان این ژانر است.
پو به عنوان منتقد
تئوری‌های ادبی پو از سبک نوشتن خودش بسیار تاثیر گرفته‌اند. پو از تمثیل و آثارادبی آموزه مانند متنفر بود. او عقیده داشت آثاری که معنای واضحی دارند، اثر هنری محسوب نمی‌شوند. به عقیده‌ی او اثر هنری و ادبی باید معنایی پنهان و پس پرده داشته باشد. بیشتر منتقدان عقیده دارند که پو پس از نوشتن آثارش و مبنی بر این آثار تئوری خلق می‌کرده است. و برای یک نویسنده‌ی دیگر پیروی از این تئوری‌ها بسیار دشوار است. پو در زمان حیاتش بیشتر به عنوان منتقد شناخته شده بود. جیمز راسل لوول درمورد او می‌گوید: «او سختگیرترین، نترس‌ترین و فیلسوف‌ترین منتقد آمریکایی بود. او به گونه‌ای تند می‌نوشت که انگار برای نوشتن بعضی از نقدهایش به جای جوهر از اسید استفاده می‌کرد!» هدف بسیاری از نقدهای پو، هنری وادزورث لانگ‌فلو، شاعر هم‌دوره‌ی او، بود. پو او را به خاطر داشتن زبانی آموزگارانه و اشعار نصیحت گونه‌اش نقد می‌کرد و درموردش پیش بینی‌ای کرد که بعدا صحتش ثابت شد: «امروز مالِ اوست، اما فردا نه.» و همانطور که پو پیش‌بینی کرد شهرت لانگ‌فلو سریعا کم‌رنگ و ناپدید شد.
پو به عنوان شاعر
پو با ترجمه‌ی آثار چارلز بودلر، در اروپا و به خصوص فرانسه، به عنوان شاعر شهرت یافت. اشعار پو مانند داستان‌هایش تم متفاوتی از اشعار زمان خود دارند و به همین دلیل او هرگز در آمریکا بخاطر اشعارش ستوده نشد. مشهورترین شعر او شعر «کلاغ» است که در سال 1845 برای اولین بار چاپ شد. این شعر به خاطر موزیکال بودن و فضای ماوراءالطبیعی‌اش شهرت یافت.
میراث پو
پو پایه‌گذار ژانر کاراگاهی در داستان نویسی است. امروزه انجمن نویسندگان داستان کاراگاهی آمریکا به افتخار او هرساله جشنواره‌ای با عنوان «ادگارز» برگزار می‌کنند. آرتور دویل درمورد داستان‌های او می‌گوید: «هرکدام از داستان‌های پو مانند ریشه‌ای هستند که تک تک ژانرهای امروزی ادبیات آمریکا از آن‌ها جوانه زده‌اند. … اگر ادگار الن پو نبود، ژانر کاراگاهی هم امروزه زنده نبود.»
پو در طول نویسندگی و منتقدیش با نام‌های مستعار «هنری لو رنِت» و «ادگار. اِی. پِری» فعالیت کرد. او در طول زندگی کوتاهش با شکست‌ها و سرخوردگی‌های زیادی مواجه شد. من جمله آن‌ها می‌توان به اعتیاد به الکل و خودکشی نافرجامش اشاره کرد. همچنین او درسال 1842 مجله‌ی «قلم» را منتشر کرد که بلافاصله با شکست مواجه شد.
ادگار الن پو بدون شک جزو ماندگارترین نویسندگان تاریخ آمریکا است. پرواز او بر فراز آسمان ادبیات آمریکا افق‌های جدیدی را برای نویسندگان آینده این کشور آشکار کرد. می‌توان گفت مرگ زودهنگام آقای کلاغ، یکی از بدترین اتفاقات تاریخ ادبیات آمریکا بوده و هست. با این‌حال او در این مدت کوتاه تاثیری بزرگ بر آینده‌ی ادبیات جهان و به خصوص آمریکا گذاشت.
