مراسم افتتاحیه هشت نفرت‌انگیز هفته گذشته پس از حاشیه‌های فراوان برگزار شد. هالیوود ریپورتر به این بهانه با جنیفر جیسون لی، که به تازگی در این فیلم و فیلم «آنومالیزا» ایفای نقش کرده، گفتگوی کوتاهی انجام داده است. این بازیگر 53 ساله در این گفتگو درباره موضوعات مختلفی، از فیلم «هشت نفرت‌انگیز» و شایعه زن‌ستیز بودن تارانتینو گرفته تا نامزدهای ریاست جمهوری، صحبت کرده است. در ادامه می‌توانید متن این گفتگو را بخوانید.
کوئنتین تارانتینو، کارگردان «هشت نفرت‌انگیز» را در سه کلمه توصیف کنید:
نابغه، احساساتی، مهربان.
و چارلی کافمن، کارگردان «آنومالیزا»؟
خلاق، باهوش، دوست‌داشتنی.
شخصیتی که در هشت نفرت‌انگیز نقش آن را بازی کردید، در این فیلم مدام مورد خشونت قرار می‌گیرد. نظرتان درباره این شایعه که تارانتینو آدم زن‌ستیزی است، چیست؟
تارانتینو زن‌دوست‌ترین آدمی است که تا به حال دیده‌ام. او عاشق زن‌ها است و بهترین نقش‌ها را برای آن‌ها می‌نویسد.
شما علاوه بر تارانتینو و کافمن، با آلتمن، کراننبرگ، کوبریک، برادران کوئن، ران هاوارد و جین کمپیون نیز کار کرده‌اید. اگر قرار باشد این افراد در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کنند، به عقیده شما کدامیک رئیس‌جمهور بهتری خواهد شد؟
سوال عجیبی است. من با جین موافقم. او بسیار دموکرات، متفکر و دلسوز است و رئیس‌جمهور فوق‌العاده‌ای خواهد شد.
حالا که صحبت از انتخابات ریاست‌جمهوری شد، هیلاری، برنی یا ترامپ؟
من واقعاً برنی را دوست دارم، هر‌چند موضع او درباره مسئله حمل اسلحه را زیاد دوست ندارم و به دلایل زیادی هیلاری را نیز دوست دارم. شانس هر دو نفر برای پیروزی در این رقابت برابر است و کاملا واضح است که ترامپ هم آدم خیلی بامزه‌ای است و تماشا‌کردنش آدم را سرگرم می‌کند و واقعاً امیدوارم او نامزد حزب جمهوری‌خواه بشود.
تیلور سوئیفت یا ادل؟
ادل.
در مورد سختی کار در هالیوود کمی توضیح بدهید؟
تا ساعت 5 صبح سر صحنه فیلمبرداری بودم. ساعت 10 صبح یک مانیکوریست آمد و برای من مانیکور و پدیکور انجام داد، بعد در خانه‌ام آرایش کردم و موهایم را درست کردم و در حال حاضر هم سوار یک ماشین شاسی‌بلند هستم و دارم با شما مصاحبه می‌کنم، در حالیکه قرار است به یک نشست مطبوعاتی بروم.
به نظر شما برای کسی که در هالیوود کار می‌کند، سخت است که یک زندگی طبیعی داشته باشد؟
من در هالیوود و در کنار پدر و مادری که هر دو در عرصه سینما فعالیت می‌کردند بزرگ شدم. بنابر‌این مثل این است که از من بپرسید ” در مورد محله‌ات چه احساسی داری؟” اینجا خانه من است. مثل این است که در شهری که ایستگاه‌های راه‌آهن متعددی دارد بزرگ شده باشید و از همان ابتدا بدانید که قرار است برای شرکت راه‌آهن کار کنید. من خیلی بی‌تجربه بودم؛ نمی‌دانستم که ورود به دنیای سینما به این سادگی‌ها نیست و یا اینکه رویای بسیاری از آدم‌ها است. فعالیت در سینما برای من یک واقعیت کاملا ملموس بود و از یک جور چشم‌انداز بیرونی به آن نگاه نمی‌کردم.
شما قبلا در نیویورک زندگی می‌کردید. کدام را ترجیح می‌دهید؟ نیویورک یا لس‌آنجلس؟
خب، نیویورک شور و انرژی که یک شهر باید داشته باشد را دارد. آنجا رستوران‌ها و مراکز تفریحی خوبی وجود دارد، اما باید بگویم که در حقیقت من یک دختر لس‌آنجلسی هستم.
شما در چندین نمایش در برادوی نیز بازی کرده‌اید (از جمله «کاباره» و «شاهد» ). کدام را ترجیح می‌دهید؟ بازیگری در تئاتر یا سینما؟
سینما، چون ملموس‌تر، قابل درک‌تر و به واقعیت نزدیک‌تر است.
