ریچارد گلتزر، کارگردان و یکی از نویسندگان فیلمنامه “هنوز آلیس” در ۶۳ سالگی درگذشت.
گلتزر در سال ۲۰۱۱ به بیماری نورون‌های حرکتی مبتلا شده بود. در آن زمان، او و شوهرش واش وستمورلند، تازه اقتباس از رمان “هنوز آلیس” را آغاز کرده بودند.
“هنوز آلیس” درباره زندگی یک استاد دانشگاه در رشته زبانشناسی است که به آلزایمر مبتلا می شود.
آقای گلتزر در مراسم اسکار امسال بیمارتر از آن بود که حضور پیدا کند- مراسمی که در آن، جولین مور، جایزه بهترین بازیگر زن نقش اول را برای بازی در این فیلم از آن خود کرد.
آقای وستمورلند در بیانیه ای گفته است که “شهامت گلتزر به من و همه کسانی که می شناختندش انگیزه می داد.”
جولین مور در توییترش نوشت: “دوستت دارم ریچارد”
او هنگام دریافت جایزه اسکارش نیز به ریچارد گلتزر ادای احترام کرده بود.
جولین مور در مراسم اسکار گفته بود: “وقتی ریچارد مبتلا به بیماری شد، واش از او پرسید که می خواهد چکار کند. دلش می خواهد سفر کند؟ می خواهد دنیا را ببیند؟ ریچارد گفت که می خواهد فیلم بسازد، و همین کار را هم کرد.”
گلتزر و وستمورلند در سال ۱۹۹۵ با هم آشنا شدند و در سال ۲۰۱۳ ازدواج کردند.
گلتزر پیش از این، در نیویورک فیلمنامه نویسی تدریس می کرد و تهیه کننده برنامه هایی از جمله “تاپ مدل بعدی آمریکا” بود.
گلتزر و وستمورلند در سال ۲۰۰۶ جایزه اصلی جشنواره فیلم ساندنس را به دست آوردند
این زوج در مقام فیلمساز نخستین اثر شاخص خود را در سال ۲۰۰۱ ساختند. فیلمی به نام فلافر، که به صنعت پورن می پرداخت.
در سال ۲۰۰۶ با فیلم Quinceanera آنها جایزه مخاطبان و جایزه بزرگ هیئت داوران ساندنس را به دست آوردند. این فیلم درباره دختر ۱۴ ساله بارداری است که در محله اکوپارک لس آنجلس (محل زندگی خودشان) زندگی می کند.
در سال ۲۰۱۳ این زوج فیلم “روزهای پایانی رابین هود” را ساختند که کوین کلاین، سوزان ساراندون و داکوتا فنینگ در آن بازی می کردند- فیلمی که درباره روزهای آخر ارول فلین، ستاره هالیوود است.
پس از این فیلم، حال گلتزر وخیم تر شد به طوری که در طول ۲۳ روز فیلمبرداری فیلم “هنوز آلیس”، با تایپ یک انگشتی روی آی پد با عوامل فیلم ارتباط برقرار می کرد.
او در گفتگو با ان پی آر (رادیو ملی آمریکا) گفته بود که همه عوامل فیلم، هر روز، به خوبی به نظرات او در طول ساخت فیلم گوش می کردند.
منبع: بی بی سی
