کارگردان : Daniel Barnz
نویسنده : Patrick Tobin
بازیگران : Jennifer Aniston, Anna Kendrick, Britt Robertson
خلاصه داستان : داستان فیلم درباره زنی به نام کلیر است که در اثر تصادف زخمهای زيادی بر صورت و بدنش باقی مانده و البته دردی دائمی را احساس میکند که دست از سر پاها و کمرش بر نمیدارد. شايد بدتر از اينها اين باشد که او همواره عصبانی است: آستانه تحملش کم شده، هميشه سردرد دارد، بيخوابی عذابش میدهد، از چيزی لذت نمی برد و برای کسی احساس شفقت نمیکند و همه او را رها کردهاند ….
مديومی ضدخودبينی برای جنيفر آنيستون
عليرغم بازی جالب جنيفر آنيستون در نقش زنی ناسازگار و بيزار از زندگی که دائماً عذاب می کشد، واکاوی اين شخصيت خسته کننده ناقص و ناپخته از آب درآمده است.
وقتی بازيگری سوار اسب شهرت می شود، تقريباً مطمئن است که میداند کجا میخواهد برود: مرکز جوايز از مسير کوچه ثروت. بنابراين با ديدن مقصد جنيفر آنيستون بعد از پای نهادن در مسير فيلم «کيک/Cake» بهت زده می شويد. «کيک» فيلمی است که فقط برای نشان دادن توانای های بازيگری تاکنون مخفی مانده آنيستون ساخته شده است، کت واکی فروتنانه که آنيستون می تواند لنگان، خسته و داغان آن را به پايان ببرد. اما اين فيلم جايزهای برای او به ارمغان نخواهد آورد چون بيشتر روی اجرای نمايشی تأکيد دارد؛ اين فيلم در واقع واکاوی يکنواخت و در عين حال احساساتی اثرات [يک] درد مزمن است. علاوه بر اين پول چندانی نيز کسب نخواهد کرد، چون به همان اندازه که سياتيک لذتبخش است اين هم میتواند محظوظ کننده باشد. شايد بشود اميدوار بود که ساخت آن لذتبخش بوده است.
آنيستون نقش کليری را بازی میکند که در اثر تصادف زخمهای زيادی بر صورت و بدنش باقی مانده و البته دردی دائمی را احساس میکند که دست از سر پاها و کمرش بر نمیدارد. شايد بدتر از اينها اين باشد که او همواره عصبانی است: آستانه تحملش کم شده، هميشه سردرد دارد، بيخوابی عذابش میدهد، از چيزی لذت نمی برد و برای کسی احساس شفقت نمیکند. همه او را رها کردهاند: همسرش (با بازی کريس مسينا)، پزشکش (با بازی مامی گومر)، گروه حامیاش، که بعد از گفتن جملات نامناسب درباره خودکشی يکی از اعضای گروه به نام نينا از او خواسته است که ديگر برنگردد. يکی از افرادی که کلير را ترک نکرده، سيلوانا (با بازی آدريانا بارازا) است، زن خانه داری که مرتب به او اصرار میکند تا با او به مکزيک بيايد و مواد مخدر مصرف کنند و چشم به روی رابطه جنسی او با باغبان متاهل بسته است. طرفداران آنيستون بايد بدانند که اين رابطه از روی شلوار ورزشی و با دقت زيادی انجام میشود، فراغی کوتاه اما نه کامل از درد و رنج و بداخلاقی های دائمی.
بعد کلير تصاويری از نينا (با بازی آنا کندريک)، که مانند اِلويرای نقاشی شده است، میبيند که از کلير می خواهد تا از او تقليد کند و خود را از روی يک پل روگذر پرت کند. اما او در عوض سراغ همسر عزادار (با بازی سم وورتينگتون جذاب) و پسر نينا میرود. در اين مسير شاهد حضور کوتاه و انحرافی بازيگرانی مانند لوسی پانچ، فليسيتی هافمن و ويليام اچ ميسی و البته درونمايهای اخلاقی (سفری از بد بودن به خوب بودن)، که می توانيد با چشمان بسته آن را دنبال کنيد، هستيم.
بازی آنيستون در اين فيلم جالب است اما نه آن قدر که بتواند شخصيتی که پر از تلخی است را برای بيننده شيرين کند. آيا شخصيت کلير در برخی قسمتهای فيلمنامه خوش اخلاق تر بوده؟ جرايد شخصيت او را با دو صفت «گزنده» و «مضحک» توصيف میکنند، که تنها يکی از اين دو میتواند درست باشد. عليرغم هسته تندش، استعاره «کيک» به سرعت فرو میريزد و تنها افسوسی ناقص از خود بر جای میماند.
منتقد: کاترین شورد (The Guardian) – امتیاز ۴ از ۱۰ (۲ از ۵)
مترجم: محمدرضا سیلاوی
منبع: سایت نقد فارسی
