«دانکرک» روی کاغذ موفقیت چندان بزرگی به نظر نمی‌رسید چون یک فیلم جنگی است درباره نبردی که دست‌کم در آمریکا خیلی‌ها چیزی درباره‌اش نشنیده‌اند. این فیلم یک اثر حماسی است اما نه سه ساعت زمان دارد و نه طبق معمول، بازیگر بزرگی در آن بازی کرده است. در این شرایط «دانکرک» یکی از بزرگ‌ترین فیلم‌های امسال است فقط به یک دلیل: کریستوفر نولان.
به گزارش «پلی لیست»، دیمین شِزِل کارگردان «لالا لند» که خودش از کارگردانان مهم سال‌های اخیر بوده، دهان به تحسین این فیلم گشوده و در مجموعه‌ی «کارگردانان درباره کارگردانان» ویژه‌ی نشریه‌ی «ورایتی» پیرامون «دانکرک» صحبت کرده است. او درباره شیفتگی‌اش به این فیلم نوشته است و این‌که چرا فکر می‌کند تا امروز بهترین فیلم نولان است: «دستاورد کریستوفر نولان در «دانکرک» به‌گونه‌ای است که انگار در تمام طول کارنامه‌اش برای رسیدن به تجربه و زمان ساخت چنین فیلمی کار کرده است. این فیلم به یک اندازه درباره سینما و موسیقی است؛ جریانی پیوسته و نفس‌گیر از تصویر و صدا که اساسی و بنیادین به نظر می‌رسند…»
شزل در تحسین خطرپذیری نولان هم گفته است که «دانکرک» از این بابت حکم پاسخی کوبنده به کسانی را دارد که تردید دارند خطرپذیری و ریسک کردن بر پرده نقره‌ای همچنان میسر است. با این وجود، قدردانی بزرگ شزل به توانایی نولان در شخصی کردن خارق‌العاده‌ترین داستان‌ها برمی‌گردد: «از همه مهم‌تر این است که «دانکرک» یک فیلم نولانی است. ما با فیلم‌سازی طرفیم که بارها و بارها غیرشخصی‌ترین پروژه‌ها، از حماسه‌های ابرقهرمانی تا فیلم‌های متفکرانه‌ی فضایی، را به آثاری عمیقاً شخصی بدل کرده است. «دانکرک» به نظر من، شخصی‌ترین و تکان‌دهنده‌ترین فیلمی است که نولان تا امروز ساخته است.»
منبع: هنر و تجربه
