فلسفه در لغت به معنای دوستدار دانائی و حکمت است. وقتی سخن از فلسفه به میان می آید نوعی عقلانیت و استدلال گری در ذهنمان تداعی می شود اما در نقطه ی مقابل؛ هنر نه تنها عقلانی و استدلالی نیست بلکه کاملا حسی و خیالی می باشد. پس چگونه می توان به یک مقوله احساسی نگاه عقلانی داشت؟ برای پاسخ به این سؤال بهتر است حس را کمی واکاوی کنیم. در فلسفه هنر ما با ۲ نوع حس سروکار داریم:
1. حواس پنجگانه و ساینتیفیک
2. حس زیبایی شناختی
مراد ما از حس در این مطلب حس زیبائی شناختی است پس به طور کلی فلسفه هنر یعنی نگاه عقلانی به هنر اما اینجا این سؤال پیش می آید که خود هنر چیست؟ شاید هنر را بتوان یک مفهوم کلی نامید که در داخل آن مفاهیمی همچون اثر هنری، هنرمند، مفهوم زیبایی، رابطه هنر و مخاطب و… را شامل می شود. هنر در وحله اول با احساس و خیال ما سروکار دارد و در نهایت به احساس و خیال هم ختم می شود.
وقتی از یک اثر هنری لذت می بریم در این لذت بردن احساس و خیال ما هم دخیل است و مراد ما از لذت، لذت جسمانی نیست بلکه تاملی و فكریست زیرا اهنر به مثابه هنر لذت است. یک سؤال دیگر؛ چرا ما از یک اثر هنری لذت می بریم؟ چون که احساس و تخیلمان را بر می افکند.
ما امروزه در میان آثار هنری متعددی از جمله نقاشی ها، فیلم ها، موسیقی ها، معماری ها و… احاطه شده ایم. این که ما این آثار را هنر مینامیم یعنی درک متوسطی از هنر داریم و شناخت این درک و فهم کار فلسفه هنر است.
نام: آموزش فلسفه هنر
نویسنده: هادی عبادی (مجله رادیکال)
زبان: فارسی
تعداد صفحات: 16 صفحه
حجم: 4.5 مگابایت + 2 مگابایت
