وب سایت معتبر «ایندی وایر» در حوزه فیلم‌سازی مستقل، ۲۵ مستند را به عنوان مستندهای برتر سال دسته بندی کرده است.
امسال در حوزه مستندسازی خارجی فیلم‌های شاخصی به نمایش درآمدند و چندین مورد عجیب و خاص هم در بین آنها دیده شد. از رکوردشکنی مستند «امی» در فروش گرفته تا اتفاقاتی که برای مستند ۴۰ ساله و به جا مانده سیدنی پولاک فقید پیش آمد؛ مستندی به نام «زیبایی بی‌نظیر» که جریان ضبط یکی از آلبوم‌های پرفروش آرتا فرانکلین خواننده زن سیاهپوست را در اوایل دهه ۱۹۷۰ فیلم‌برداری کرد اما به دلایل مشکلات فنی تا زمان حاضر، تکمیل نشده بود و ماه گذشته نیز با شکایت خود فرانکلین به دلیل عدم رضایت او، از نمایش بازماند ولی مجوزی موقت از وی برای نمایش جشنواره‌ای گرفته شد.
مستند بیوگرافیک مارلون براندو «به من گوش کن مارلون»، که با روایت خود او و صدای ضبط شده‌اش در ضبط صوت شخصی او ساخته شده هم از مستندهای قابل توجه امسال بود.
ملاله یوسف زی، فعال حقوق بشر ۱۷ ساله پاکستانی هم که حالا یک شخصیت بین‌المللی محسوب می‌شود با حضور جلوی دوربین «او نام مرا ملاله گذاشت» از زندگی سخت و تبعیض آمیزش در پاکستان در میان طالبان و فعالیت‌های خود به عنوان سفیر سازمان ملل گفته است و زندگی او از جلوی لنز دوربین می‌گذرد.
لارا پویتراس که سال قبل با «شهروند شماره چهار» با دستمایه قرار دادن زندگی در حصر ادوارد اسنودن، مأمور سابق سازمان امنیت آمریکا که به دست به افشاگری علیه آن زد، اسکار بهترین مستند را گرفت هم امسال به سراغ چهره جنجالی دیگری به نام جولین آسانژ، موسس وب سایت افشاگر ویکی لیکس رفته و یک سری مستند از شرایط زندگی او تهیه کرده است.
ویم وندرس اسطوره‌ای هم با «نمک زمین» و نشان دادن ذوق هنری یکی از معروف‌ترین عکاس‌های برزیلی به نام سباستیائو سالگادو، ادای احترامی سینمایی به او کرده است و با کمک پسر این عکاس در امر کارگردانی، مستند ماندگاری را ارایه کره است.
آلبرت میزلز هم آواز قوی خود به نام «آیریس» را ساخت و بدرود حیات گفت و مایکل مور مستندساز جنجالی و سازنده «فارنهایت ۹/۱۱» هم مستند دیگری در اعتراض به سیاست‌های آمریکایی ساخته به نام «بعد از این به کجا حمله کنیم»، که امیدهای زیادی به موفقیت این فیلم هم چون آثار قبلی مور وجود دارد. اما کدامیک از اینها را می‌توان به عنوان بهترین مستند سال انتخاب کرد؟ کدامیک شایستگی دریافت اسکار بهترین مستند سال را دارند؟
در سه سال گذشته اسکار در شاخه مستند به فیلمی رسیده که انتخابی بی‌چون و چرا بوده و فاصله قابل تمایزی با آثار دیگر سال داشته‌اند. «در جستجوی مرد شکری»، «۲۰ فوت مانده تا ستاره شده» و «شهروند شماره چهار» بدون داشتن رقیب شاخصی بهترین مستند سال نام گرفتند اما امسال اوضاع متفاوت است.
آیا «امی» که به زندگی امی واین‌هاوس خواننده‌‌ای محبوب آمریکایی که در ۲۸ سالی فوت کرد پس از رکورد شکنی در گیشه جهانی و تبدیل شدن به دومین مستند پرفروش در تاریخ انگلیس، مسیر تبدیل شدن به یک مستند را تا دریافت اسکار طی می‌کند یا جاشوآ اوپن هایمر با «نگاه سکوت» به بررسی اوضاع اجتماعی کشور اندونزی و کشتار دسته‌جمعی سال ۱۹۶۵ میلادی در این کشور جنوب شرقی آسیا می‌پردازد، پس از دریافت جایزه بزرگ ونیز، مجسه طلایی را هم به افتخاراتش اضافه می‌کند.
وب سایت معتبر «ایندی وایر» در حوزه فیلم‌سازی مستقل، ۲۵ مستند را به عنوان مستندهای برتر سال دسته بندی کرده که ده فیلم اول این لیست را در زیر می‌بینید.
۱- «امی» ساخته آصیف کاپادیا
۲- «زمین شکار» به کارگردانی کربی دیک
۳- «کارتل لند» متیو هاینمن
۴- «نگاه سکوت» جاشوآ اوپن هایمر
۵- «وولف پک» کریستال موسل
۶- «شفاف سازی: ساینتولوژی و زندان عقیده»
۷- «آیریس» آلبرت میزلز
۸- «او نامم را ملاله گذاشت» دیویس گوگن هایم
۹- «به من گوش بده مارلون» استفان رایلی
۱۰- «سگ پوشالی» دبرا گرانیک
بهترین مستند سال در روز ۲۸ فوریه ۲۰۱۶ در روز برگزاری جوایز آکادمی علوم و فنون سینمایی آمریکا موسوم به اسکار اعلام می‌شود.
منیع: سینما فیروزه
